Την αγανάκτηση τους εξέφρασαν η Πανελλήνια Ομάδα Επαγγελματιών Υγείας και η Ένωση Νοσοκομειακών Ιατρών Θεσσαλονίκης για την τραγική κατάσταση που επικρατεί στο χώρο της υγείας , την προηγούμενη Δευτέρα ,με την συγκέντρωση διαμαρτυρίας που διοργάνωσαν στο νοσοκομείο Παπαγεωργίου της Θεσσαλονίκης.
Η συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε με αφορμή την επίσκεψη της αναπληρώτριας Υπουργού Υγείας, Μίνας Γκάγκα στο «Παπαγεωργίου» στο πλαίσιο της διεξαγωγής άσκησης ετοιμότητας, όπου πλήθος υγειονομικών την υποδέχθηκαν με αποδοκιμασίες και συνθήματα.
Φυσικά αυτές οι αντιδράσεις είναι απόλυτα δικαιολογημένες εφόσον οι χιλιάδες υγειονομικοί που τέθηκαν σε αναστολή εργασίας τον περασμένο Σεπτέμβριο σε ολόκληρη την επικράτεια άφησαν σε πλήρη παράλυση το ήδη εξαθλιωμένο Εθνικό Σύστημα Υγείας .
Πραγματικά τις τελευταίες δεκαετίες οι αποφάσεις των κυβερνήσεων που ενέχουν μόνο κομματικά κίνητρα και όχι ιατρικά κρατούν σε ομηρία ασθενείς και ιατρικό προσωπικό.
Μια ματιά στον προϋπολογισμό του 2022 δείχνει πως η δημόσια χρηματοδότηση για δαπάνες υγείας το 2022 μειώθηκε κατά 139.000.000 ευρώ στα νοσοκομεία, και κατά 140.000.000 ευρώ στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, δηλαδή μια μείωση μεγαλύτερη του 50% σε σχεση με το 2021 ,ενώ η φαρμακευτική δαπάνη που μπορεί να φαίνεται αυξημένη κατά περίπου 100.000.000 ευρώ συμπεριλαμβάνει όμως τα 80.000.000 ευρώ που θα είναι δώρο προς τους φαρμακοβιομηχανίες…
Και τελικά ενώ η υγεία γίνεται φαινομενικά «μήλο της Έριδας» για τα κόμματα που εδράζονται στο Ελληνικό Κοινοβούλιο , η Ελλάδα έχει ένα από τα πιο υποβαθμισμένα συστήματα υγείας στην Ευρώπη και ο Έλληνας, ασθενής ,πολίτης που θα βρεθεί στην ανάγκη να νοσηλευθεί ένα δημόσιο νοσοκομείο καταλαβαίνει πως όλη η βουλή παίζει άσχημα με το πολυτιμότερο αγαθό, την υγεία του.
Η τελευταία ανακοίνωση της Ένωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Θεσσαλονίκης , περιγράφει με ακρίβεια τα αποτελέσματα της χρόνιας εξαχρείωσης του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Συγκεκριμένα αναφέρει πως: υπάρχει υποστελέχωση και υποχρηματοδότηση στα νοσοκομεία, «με τελευταίο και τραγικότερο, την ακύρωση μεταμόσχευσης σε ασθενή λόγω της έλλειψης αναισθησιολόγου». Προσθέτει πως η πολιτεία «αποδεικνύει καθημερινά ότι δεν έχει σκοπό να ενισχύσει το ΕΣΥ με μαζικές μόνιμες προσλήψεις προσωπικού, για αυτό και επιδίδεται σε μπαράζ μετακινήσεων γιατρών. Μετατρέπει έτσι τους νοσοκομειακούς ιατρούς σε περιοδεύοντα θίασο, ανοίγοντας “τρύπες” στα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης, τα οποία λειτουργούν ήδη με τεράστια κενά και ελλείψεις και χρειάζονται τα ίδια ενίσχυση, για να κλείσουν αναποτελεσματικά «τρύπες» σε άλλα νοσοκομεία της περιφέρειας. Έτσι, δημιουργούν τεράστια σωματική, ψυχική αλλά και οικονομική εξουθένωση στους συναδέλφους, πολύ περισσότερο όμως υποβαθμίζουν τις παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας στα νοσοκομεία τόσο της Θεσσαλονίκης όσο και των υπολοίπων νομών».